[Ἀριστο]φάνην· μνησικακῆσαι τὴν ἡλικίαν ἐξ ἧς ἐνεο\το/τροφήθης Aristophanes Nub. 999

κατὰ [τὸν] Λουκιανὸν· δοτ(ικῇ) ἐμνησικάκει τῷ ἀνδρὶ.

Τὸ πείθομαι Aristophanes Nub. 1090 ἀ[πὸ] [δοτ(ικ)ῆς] εἰς αἰτι(ατικ)ὴν ὡς Ὅμηρος· “ἦ ῥά μοι πείθεο ὅτι κεν εἴπω Homerus Il. 14, 190. Cet exemple est déjà utilisé dans Scholia in Euripidis Hecubam 819 dans le même contexte.

Μακρὰ [..]ὼν ἀντὶ (τοῦ) μεγάλ(ως) διερχόμενος.

Ἆσαι ἀντὶ (τοῦ) μέλψαι Scholia in Aristophanis Nubes, 1356, καὶ ἆσαι ἀντὶ (τοῦ) ἀρεσθῆναι Hesychius Lexicon α 1223.

Παρευδοκιμεῖ ὁ γραφεὺς ἀντὶ νικᾶ.

Ὄργανον θ(εο)ῦ ἡ ψυχὴ· ὄργανον δὲ τῆς ψυχῆς τὸ σῶμα Plutarchus, Septem Sapientium conuiuium, 163E

Χορὸς ὁ τόπος ἐν ᾧ χορεύουσι· χορὸς οἱ συνιστῶντες τὸν χορὸν· χορὸς καὶ ἡ ἐνέργεια τοῦ χοροῦ. Aristophanes Nub. 1113

Τοὺς μὲν κριτὰς ἃ κερδανοῦσιν ἀντὶ οἱ κριταὶ Aristophanes Nub. 1115.

Τὸ ἄρτι ἀντὶ ἀρτίως, διαφέρει κατὰ τοὺς ἀττικοὺς τὸ μὲν ἄρτι, ἀντὶ νῦν· τὸ δὲ ἀρτίως ἀντὶ πρὸ ὀλίγου Aristophanes Nub. 1149 ?.

Στραγγεύω τὸ συνθλίβω· τὸ κοινῶς λεγόμενον στραγγίζω ἐξ οὗ καὶ λέξις.Aristophanes Nub. 131 ?

Ἀπελιβάζετο τὸ ἱμάτιον ἀντὶ στραγγίζω.

Προσαποβαλεῖς ἀντὶ χαώσειςAristophanes Nub. 1256

Ὥσπερ τὸ μέμφομαι συντάσσεται δοτ(ικ)ῇ κατὰ τὴν ἀττικὴν καὶ αἰτιατ(ικ)ῇ ἕτερον καὶ τὸ αἰτιῶμαι ἐνιδὲ καὶ ἕτερον αἰτιῶμαι, τὸ αἴτιον κρίνω.Aristophanes Nub. 1433 καὶ συντάσσεται ἀπὸ αἰτ(ιατικῆς) εἰς γενικὴν, ὡς τὸ αἰτιῶμαι σὲ τοῦ πλούτου.

Δίκαιον [τὸ ?] παθεῖν τόδε καὶ δίκαιος ὁ ἀνὴρ παθεῖν τόδεAristophanes Nub. 1434.

Τὸ ἧλιξ δοτ(ικῇ) συντάσσεται, ὡς Ἀριστοφάνης· “ἐμοὶ μέν, ὦ ἄνδρες ἥλικες, δοκεῖ δίκαια”Aristophanes Nub. 1437. ἡλικιώτης δὲ γενικῇ.

Τὸ συγχωρῶ δοτ(ικ)ῇ καὶ αἰτ(ιατικ)ῇ ὡς ὁ κωμικὸς· “καὶ ἔμοιγε συγχωρεῖ τούτοισι τὰ ἐπιεικῆ”Aristophanes Nub. 1438. παραχωρῶ δὲ δοτ(ικ)ῇ εἰς γεν(ικ)ὴν· παραχωρῶ τοῦ θρόνου.

Θύμαινω τὸ ὀργίζομαι, ἐνεργητ(ικῶς) δοτ(ικ)ῇ καὶ ὁ κωμικὸς· “ἀλλ', ὦ φίλε Ἑρμῆ, μηδαμῶς θύμαινέ μοι”Aristophanes Nub. 1478.

Ἀδολεσχία μέση λέξις Aristophanes Nub. 1480 καὶ ἐπὶ καλοῦ λαμβάνεται, καὶ ἐπὶ κακοῦ.

Διαλεπτολο[γοῦμαι]Aristophanes Nub. 1496 δοτ(ικ)ῇ διαλεπτολογοῦμαι ταῖς δοκοῖς τῆς οἰκίας.

Π[ρο]δω [..] μοι τὰς ἐλπίδας Aristophanes Nub. 1500 ? ἡ σπάθη καιρῷ πολέμου, ἀντὶ ἐτζακίσθη

Μετεβάλλετο τὸ ἀνάφορον Aristophanes Ran. 8 ἤτοι τὸ ἀλλακτὸν ἀντὶ τοῦ μετετίθει

Ὀχῶ ἐγὼ Aristophanes Ran. 25 καὶ ὀχῶ ἕτερον ὡς καὶ Ὅμηρος· “αὐτὸς βαδίζω καὶ ποθῶ τοῦτο δ' ὀχῶ”La citation ne renvoie pas à Homère mais à Aristophanes Ran. 23.

Πατάξω τὸ κρούω ὡς Ἀριστοφάνης· “τίς τὴν θύραν ἀνεπάταξε κενταυρικῶς;”Aristophanes Ran. 38

Τὸ πέπλον ἐπὶ γυναικὸς· ὁ χιτὼν ἐπὶ τοῦ ἀνδρὸς. τὸ ἐχεῖτο ἐπὶ φλογὸς, καλόν ἐστιν· ἐξ ὕδατος ἔπιεν ἀπὸ κύλικος.

Ἀλέξω τὸ ἀποσοβῶAristophanes Ran. 45 . ἐξ οὗ καὶ ἀλεξιφάρμακον. ἀλεξῶ δὲ περισπωμένον τὸ βοηθῶ. ἐξ οὗ καὶ ἀλεξιτήριον.

Περίκειται ἀντὶ τοῦ ἐφόρει συντάσσεται αἰτ(ια)τ(ικ)ῇ· ὡς τὸ περίκειται τὰ ὅπλα τοὺς στρατιῶταςSource non identifiée..

Παρίσταται δοτ(ικ)ῇ ἐπὶ καλοῦ· προσίσταται δὲ καὶ ἐπισυνίσταται ἐπὶ ἐναντιότητος· ὡς τὸ οὐδενὸς μοι προσιστάμενον δείκνυται ἢ ἐπισυνιστάμενονSource non identifiée..

Πρῶτον δηλοῖ καὶ τὸ τοῦ δευτέρου· πρῶτον δηλοῖ δὲ καὶ τὸ ἅπαξ καὶ Ὅμηρος· ἐπειδὴ πρῶτον θεῶν ἰότητα μάθοι, ἀντὶ τοῦ ἅπαξHomerus, Il. 19, 9 ; cf. Hesychius, Lexicon, ε 4325 ; Scholia uetera in Iliadem.

Ὅτε ἔστι ἡ εὐθ(εῖα) τῶν πλ(ηθυντικῶν) εἰς αι δίφθογγος λήγουσα, τότε τὴν γην(ικ)ὴν τῶν πλη(θυντικῶν) οἱ Ἴωνες λέγουσι διὰ τοῦ αων· ὡς τὸ πασάων. οἱ δὲ Βοιοτοὶ τῶν