(7) Berolinensis Phillippicus 1552. chart. fol. min. S. ΧVI. continet Aristot. probl. XIX 1-10, Ps.-Eucl., Eucl., Arx.Hoc nomine signo praecepta et elementa harmonica. ars rhythmica sicubi adest, dico., Nicom. ll. II, Bry., (Eucl.).Nomina non inclusa musicos, uncinis circumscripta alias libros designant. inspexi 1892 et inveni simillimum codici U, in Ps.-Euclide proxime accedentem ad Par. 2456. Hi codices Phillippici a Guil. Pellicier episcopo Montepessulano collecti fama sua illustraverunt bibliothecam Claudii Naulot Burgundionis, dein collegii soc. Jesu Parisini, tum Meermanni Batavi, denique Thomae Phillips Britanni, certam nunc sedem nacti sunt Berolinensem. Studemund-Cohn Codd. Meermann. (Ber. 1890) praef. et p. 65.

(8) Ber. Phillipp. 1553. ch. S. XVI. Ptol., Porph., al.

(9) [Ber. Phillipp.] 1554. [ch. S. XVI.] Ptol., Porph., AQ.

(10a) [Ber. Phillipp.] 1555. [ch. S. XVI.]. AQ., Anon., Bacch., Ps.-Bacch. (v. p. 454), hymni, al.

Hic in Aristidis tabula I 7 et iis quae ibi sequuntur facit cum V. in Bacchio omittit eadem quae Mon. 215 : CC in § 16, tres lineas in 47, totidem in 70 s., τί in 97. cum Parisino autem 2532 ubi comparabis, multis in rebus videbis differre. nam P omittit τίνα ταῦτα in § 13, ἡμιτόνιον 23, τίνας τούτους 44, P habet τόνον pro δίτονον 22 et μέλος pro τέλος 61, B discrepat. unde statuo ex Mon., neque tamen e Parisino eum esse transscriptum. idemque apparet in hymnis. nam plane cum Mon.Monacensis formas et Parisini 2532 accuratissime habes depictas apud Bellermannum, die Hymnen. tab. I et II . concinit et in verborum formis (δ᾽ ἥλιε, ῥοδόεσαν, ἀπείρητον. φόμηδι I 8. II 8. 11. 20) et in versuum ordine (sequuntur in sinistro selidio I 1. 3. 5. 7). a Par. 2532 tamen longe

recedit, cuius peior est versuum ordo (ut sequantur I 1 5. 9) et minor notarum numerus (quinque) in I 5 (B habet sex signa). cum tamen aliis in versibus plura signa musica habeat P (undecim habet II 9, ubi B tres, tredecim habet II 11, ubi B undecim), vides neutrum a neutro pendere. propinquus tamen est B codicis Par. 2458 ; habet quinque sonos musicos inscriptos in I 5, duos in II 13, paucas in II 9 et 11. communes sunt formae βακχαῖος, ῥοδόεσαν, χρόνων II 22, γάννυται. ἔχουσα III 5, μέτρα (pro μετρεῖς III 11). sed tribus in versibus plures notas exhibet Ber. (II 7 ρ, II 9 c, II 11 duo ι). exiliorem igitur vides hunc Parisinum, ut ex eo Ber. oriri non potuerit. hic autem cum plenior sit, multis autem in erroribus Parisino par, transscriptum puto P illum ex B. inspexi 1890. de his omnibus cf. Stud.-Cohn p. 65 .

(10b) Ber. Phill. 1578. ch. S. XVI. Ptol., Bry., Porph. univ. – Stud.-C. 77 .

------------------------

[Notes]