(11) Bononiensis 2048, quinque volumina chartacea, S. XVI. erat olim Johannis Cingari. De hoc referunt Amsel et Studemund in actis Vrat. I 3, p. 124 . continet 1. vol. Bry., Plut., Ps.-Eucl., Eucl., Aristoxeni lib. I. ordo librorum est idem atque in U, et canonis sectionem cum Bononiae a. 1889 comparassem, inveni omnia accurate illi respondere, etiam Zosimi subscriptum p. 166  ; ex U igitur eum descriptum esse facile hinc concluseris. pag. 164 cum aberrasset Rhosus ex πάλιν ἐπεὶ lin. 3 in eadem vocabula lin. 4 correxissetque errorem in margine, hic librarius coeperat iam scribere quod sequitur πολλαπλά ..., cum invento errore supplevit lineas 3-4. quae autem correcta vel addita sunt in U, non omnia B vidit correcta (emend. 1 3 5 7 novit, 2 4 ignorat) ; post L. igitur confectum dicas, sed ante Mon. — Volumen II continet Arx. II et III, A Gaud. Nicom., AQ. atque in Gaudentio om. καί 397, 10, habet lemmata minio picta, κατὰ δὲ 3929, 14, μέρη 15, μὲν ἢ 331, 24, ὑπάτων 3392, 14, ἀπεῖκεν 333, 17, omnia cum U. ibi vero U quid correxit, hic B agnoscit; scriptus igitur est post Ambrosianum qui correcta ignorat. Nicomachum

quoque primis paginis comparatis ex U transcriptum vidi, habet enim Bon. duos libros, Πυϑαγορικοῦ, ἁρμονικῆς ἐγχειρίδιον, πλανήτας 236, 7, τῇ 10, om. τὴν 11, hab. ἠυρέθησαν 12, τε 19, ὑπομνήματι παρὰ τοῖς 237, 8, φορτίω 12. (ita superscr. ν U) ἀπερισπάτου 14, διδασκάλου 238, 19, διῃρημένοις καὶ διεστώς 239, 1, plurima cum MU ; ἐγχειρίδιον, ἠυρ., φορτίω proprie cum U.

Aristidis partem cum comparaverit Studemund exstentque variae lectiones apud Amsel de vi rhythmorum (Vrat. 1887) 128 (sign. Z), video hunc conspirare cum Lips. his rebus : φιλοσόφων, μάϑημα, τιμῖα, σχεδῶν, κἀκεῖνοι τῆς τέχνης, γραφικῆς, καϑιστῶσα, προιοῦσα, σοφός, πανάκεω, μέρη μόνην, ταῦτα, ut proximos eos esse et simillimos iam hinc appareat. atque quod statui de huius Euclide Gaudentio Nicomacho, id statuere de Aristide minime dubito immo filium hunc esse Ueneti 322 mihi persuasi etiam ex Aristidis diagrammatis, quae enotavi. conspirant in scalarum ordine p. 15 Meib. nec minus in vetustissimorum harmoniis p. 22 . nam eadem est linearum dispositio, eadem signorum forma, eadem exhibent, eadem omittunt, nisi quod signum 10 in Bon. paulo propius accedere videtur ad ι, 15 ad numerum 6, 22 est Υ, sed 23 est C ut in U, 29 C, 33 Bon. omittit. in quarta linea non omnia Bon. habet quae U, sed remisit aliqua in 5, eadem tamen iungunt, eadem spatiis separant. tertium signum ante finem dat Bon. [$$$], reliqua accurate conveniunt. — Volumen V exhibet Ptolemaeum et Porphyrium. Amsel-Stud. 124 . contuli partes a. 1889.

(12) Bonon. 2432, chart. fol. hunc Br. Keil detexit e mihi descripsit. quod vero Italos quoque his diebus descripturos esse spero, in supplementa remitto.