Terme - · Epicurei

Agrégat

Composition stable d'atomes constituant les corps. Par extension, Epicure peut en faire un usage métaphorique pour désigner une appréhension ou une notion stable dans l'esprit (comme dans Her. 35 par exemple).

Informations :

termes grecs :

ἀθροισμός/ἄθροισμα/ἀθρόος/σύνοδος

catégorie :

principes

Apparaît dans :

Item / Fichier	Occurrence	Contexte
Lettre à Hérodote d'Epicure = DL X, 35-83 - éd. Usener / Lettre à Hérodote d'Epicure = DL X, 35-83 - éd. Usener, 03
	35 - H14	[...] ριωτάτοις βοηθεῖν αὑτοῖς δύνωνται, καθ᾽ ὅσον ἂν ἐφάπτωνται τῆς περὶ φύσεως θεωρίας . καὶ τοὺς προβεβηκότας δὲ ἱκανῶς ἐν τῇ τῶν ὅλων ἐπιβλέψει τὸν τύπον τῆς ὅλης πραγματείας τὸν κατεστοιχειωμένον δεῖ μνημονεύειν : τῆς γὰρ ἀθρόας ἐπιβολῆς πυκνὸν δεόμεθα, τῆς δὲ κατὰ μέρος οὐχ ὁμοίως. Épicure salue Hérodote. Pour ceux qui ne peuvent pas, Hérodote, étudier avec acribie chacun de nos écrits [...]
	40 - H90	[...] καθ' ὅλας φύσεις λαμβάνομενλαμβανόμενακαὶ μὴ ὡς τὰ τούτων συμπτώματα ἢ συμβεβηκότα λέγομενλεγόμενα . sch. : Καὶ μὴν καὶ τῶν τοῦτο καὶ ἐν τῇ πρώτῃ Περὶ φύσεως καὶ τῇ ιδ᾽ καὶ ιε᾽ καὶ τῇ Μεγάλῃ ἐπιτομῇ σωμάτων τὰ μέν ἐστι συγκρίσεις, τὰ δ᾽ ἐξ ὧν αἱ συγκρίσεις πεποίηνται· Si d'autre part le lieu n'était pas, que nous appelons aussi le vide et la place et la nature intangible, les corps n'auraient pas où être ni par où se mouvo [...]
	40 - H91	[...] νλαμβανόμενακαὶ μὴ ὡς τὰ τούτων συμπτώματα ἢ συμβεβηκότα λέγομενλεγόμενα . sch. : Καὶ μὴν καὶ τῶν τοῦτο καὶ ἐν τῇ πρώτῃ Περὶ φύσεως καὶ τῇ ιδ᾽ καὶ ιε᾽ καὶ τῇ Μεγάλῃ ἐπιτομῇ σωμάτων τὰ μέν ἐστι συγκρίσεις, τὰ δ᾽ ἐξ ὧν αἱ συγκρίσεις πεποίηνται· Si d'autre part le lieu n'était pas, que nous appelons aussi le vide et la place et la nature intangible, les corps n'auraient pas où être ni par où se mouvoir, comme il est manifeste qu'ils se meuvent. Mais en plus de [...]
	41 - H96	[...] ité Sur la nature et dans les livres 14 et 15 et aussi dans le Grand Abrégé. ταῦτα δέ ἐστιν ἄτομα καὶ ἀμετάβλητα, εἴπερ μὴ μέλλει πάντα εἰς τὸ μὴ ὂν φθαρήσεσθαι, ἀλλ᾽ ἰσχύειν τιἰσχύοντα ὑπομένειν ἐν ταῖς διαλύσεσι τῶν συγκρίσεων , πλήρη τὴν φύσιν ὄντα, οὐκ ἔχονταοἷα δὴ οὐκ ἔχοντακαὶ οὐκ ἔχοντα ὅπῃ ἢ ὅπως διαλυθήσεται. ὥστε τὰς ἀρχὰς ἀτόμους [...]
	42 - H128	[...] ὸ ἄπειρον κενὸν διεσπαρμένα, οὐκ ἔχοντα τὰ ὑπερείδοντα καὶ στέλλοντα κατὰ τὰς ἀνακοπάς· εἴ τε τὸ κενὸν ἦν ὡρισμένον, οὐκ ἂν εἶχε τὰ ἄπειρα σώματα ὅπου ἐνέστη. Πρός τε τούτοις τὰ ἄτομα τῶν σωμάτων καὶ μεστά, ἐξ ὧν καὶ αἱ συγκρίσεις γίνονται καὶ εἰς ἃ διαλύονται, ἀπερίληπτά ἐστι ταῖς διαφοραῖς τῶν σχημάτων: οὐ γὰρ δυνατὸν γενέσθαι τὰς τοσαύτας διαφορὰς [...]
	54 - H284	[...] ομένων προσφέρεσθαι πλὴν σχήματος καὶ βάρους καὶ μεγέθους καὶ ὅσα ἐξ ἀνάγκης σχήματισχήματος συμφυῆ ἐστι. ποιότης γὰρ πᾶσα μεταβάλλει· αἱ δὲ ἄτομοι οὐδὲν μεταβάλλουσιν, ἐπειδή περ δεῖ τι ὑπομένειν ἐν ταῖς διαλύσεσι τῶν συγκρίσεων στερεὸν καὶ ἀδιάλυτον, ὃ τὰς μεταβολὰς οὐκ εἰς τὸ μὴ ὂν ποιήσεται οὐδ᾽ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, ἀλλὰ κατὰ μεταθέσεις om. ἐν πολλοῖς, τινῶν δὲ καὶ προσόδους καὶ ἀφόδους. ὅθεν [...]
	55 - H299	[...] ζομένοις κατὰ τὴν περιαίρεσιν τὸ σχῆμα ἐνυπάρχον λαμβάνεται , αἱ δὲ ποιότητες οὐκ ἐνυπάρχουσαι ἐν τῷ μεταβάλλοντι, ὥσπερ ἐκεῖνο καταλείπεται, ἀλλ᾽ ἐξ ὅλου τοῦ σώματος ἀπολλύμεναι. ἱκανὰ οὖν τὰ ὑπολειπόμενα ταῦτα τὰς τῶν συγκρίσεων διαφορὰς ποιεῖν, ἐπειδή περ ὑπολείπεσθαί γέ τινα ἀναγκαῖον, οὐκ καὶ μὴ εἰς τὸ μὴ ὂν φθείρεσθαι. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ δε [...]
	56 - H324	[...] ινοῆσαι . Πρὸς δὲ τούτοις οὐ δεῖ νομίζειν ἐν τῷ ὡρισμένῳ σώματι ἀπείρους ὄγκους εἶναι οὐδ᾽ ὁπηλίκους οὖν. ὥστε οὐ μόνον τὴν εἰς ἄπειρον τομὴν ἐπὶ τοὔλαττον ἀναιρετέον, ἵνα μὴ πάντα ἀσθενῆ ποιῶμεν κἀν ταῖς περιλήψεσι τῶν ἀθρόων εἰς τὸ μὴ ὂν ἀναγκαζώμεθα τὰ ὄντα θλίβοντες καταναλίσκειν, ἀλλὰ καὶ τὴν μετάβασιν μὴ νομιστέον γενέσθαιγίνεσθαι ἐν τοῖς ὡρισμένοις εἰς [...]
	62 - H376	[...] era, l'atome se déplacera à la vitesse de la pensée, jusqu'à rencontrer une éventuelle résistance soit de l'extérieur soit par son propre poids sch. : en fonction de la force de ce qui l'a heurté. Ἀλλὰ μὴν καὶ κατὰ τὰς συγκρίσεις <οὐ>om. θάττων ἑτέρα ἑτέρας ῥηθήσεται τῶν ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσῶν, τῷ ἐφ᾽ ἕνα τόπον φέρεσθαι τὰς ἐν τοῖς ἀθροίσμασιν [...]
	62 - H379	[...] t par son propre poids sch. : en fonction de la force de ce qui l'a heurté. Ἀλλὰ μὴν καὶ κατὰ τὰς συγκρίσεις <οὐ>om. θάττων ἑτέρα ἑτέρας ῥηθήσεται τῶν ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσῶν, τῷ ἐφ᾽ ἕνα τόπον φέρεσθαι τὰς ἐν τοῖς ἀθροίσμασιν ἀτόμους κατὰ τὸν ἐλάχιστον συνεχῆ χρόνον, ἢ μὴ ἐφ᾽ ἕναεἰ <καὶ> μὴ ἐφ᾽ ἕναεἰ μὴ ἐφ' ἕναsch. : κατὰ τοὺς λόγῳ [...]
	63 - H400	[...] qui est observé et saisi par l'appréhension de la pensée est vrai. Μετὰ δὲ ταῦτα δεῖ συνορᾶν ἀναφέροντα ἐπὶ τὰς αἰσθήσεις καὶ τὰ πάθη (οὕτω γὰρ ἡ βεβαιοτάτη πίστις ἔσται,) ὅτι ἡ ψυχὴ σῶμά ἐστι λεπτομερὲς παρ᾽ ὅλον τὸ ἄθροισμα παρεσπαρμένον, προσεμφερέστατον δὲ πνεύματι θερμοῦ τινα κρᾶσιν ἔχοντι καὶ πῇ μὲν τούτῳ προσεμφερές, πῇ δὲ τούτῳ: ἐπὶ δέ τοῦ μέρους ἔστι δέ τι μέρος ἔστι δὲ τὸ <τρίτον> μέρος πολλὴν παραλλαγὴν [...]
	63 - H403	[...] ὲν τούτῳ προσεμφερές, πῇ δὲ τούτῳ: ἐπὶ δέ τοῦ μέρους ἔστι δέ τι μέρος ἔστι δὲ τὸ <τρίτον> μέρος πολλὴν παραλλαγὴν εἰληφὸς τῇ λεπτομερείᾳ καὶ αὐτῶν τούτων, συμπαθὲς δὲ τούτῳ διὰ τοῦτο μᾶλλον καὶ τῷ λοιπῷ ἀθροίσματι: τοῦτο δὲ πᾶν αἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς διῆγονδηλοῦσι καὶ τὰ πάθη καὶ αἱ εὐκινησίαι καὶ αἱ διανοήσεις καὶ ὧν στερόμενοι θνῄσκομεν. καὶ μὴν ὅτι ἔχει ἡ ψυχὴ τῆς αἰσθήσεως [...]
	64 - H407	[...] , et ses mouvements aisés et ses pensées et ce dont nous mourrons d'être privés. Et de plus il faut garder en tête aussi que l'âme est la cause principale de la sensation. οὐ μὴν εἰλήφει ἂν ταύτην, εἰ μὴ ὑπὸ τοῦ λοιποῦ ἀθροίσματος ἐστεγάζετό πως. τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα παρασκευάσαν ἐκείνῃ τὴν αἰτίαν ταύτην μετείληφε καὶ αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος παρ᾽ ἐκ [...]
	64 - H408	[...] t ce dont nous mourrons d'être privés. Et de plus il faut garder en tête aussi que l'âme est la cause principale de la sensation. οὐ μὴν εἰλήφει ἂν ταύτην, εἰ μὴ ὑπὸ τοῦ λοιποῦ ἀθροίσματος ἐστεγάζετό πως. τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα παρασκευάσαν ἐκείνῃ τὴν αἰτίαν ταύτην μετείληφε καὶ αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος παρ᾽ ἐκείνης, οὐ μέντοι πάντων ὧν ἐκείνη κέκτηται: διὸ ἀπαλλαγείσης τῆς ψυχῆς οὐκ ἔχε [...]
	65 - H419	[...] ὐδέποτε ἄλλου τινὸς μέρους ἀπηλλαγμένου ἀναισθητήσει ἀναισθητεῖ : ἀλλ᾽ ἃ ἂν καὶ ταύτης ξυναπόληται τοῦ στεγάζοντος λυθέντος εἴθ᾽ ὅλου εἴτε καὶ μέρους τινός, ἐάν περ διαμένῃ, ἕξει σῴζει τὴν αἴσθησιν . τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ om.κατὰ μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσθησιν ἐκείνου ἀπηλλαγμένου, ὅσον ποτέ ἐστι τὸ συντεῖνον τῶν ἀτόμων πλῆθος εἰς τὴν τῆς ψυχῆς [...]
	65 - H423	[...] τὴν αἴσθησιν . τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ om.κατὰ μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσθησιν ἐκείνου ἀπηλλαγμένου, ὅσον ποτέ ἐστι τὸ συντεῖνον τῶν ἀτόμων πλῆθος εἰς τὴν τῆς ψυχῆς φύσιν. καὶ μὴν καὶ λυομένου τοῦ ὅλου ἀθροίσματος ἡ ψυχὴ διασπείρεται καὶ οὐκέτι ἔχει τὰς αὐτὰς δυνάμεις οὐδὲ κινεῖται, ὥστε οὐδ᾽ αἴσθησιν κέκτηται. C'est aussi pourquoi, l'âme quand elle est à l'intérieu [...]
	66 - H433	[...] ῷ τινι διαφερουσῶν τῶν τοῦ πυρός: καὶ τὸ μέν τι ἄλογον αὐτῆς, ὃ τῷ λοιπῷ παρεσπάρθαι σώματι: τὸ δὲ λογικὸν ἐν τῷ θώρακι, ὡς δῆλον ἔκ τε τῶν φόβων καὶ τῆς χαρᾶς . ὕπνον τε γίνεσθαι τῶν τῆς ψυχῆς μερῶν τῶν παρ᾽ ὅλην τὴν σύγκρισιν παρεσπαρμένων ἐγκατεχομένων ἢ διαφορουμένων, εἶτα συμπιπτόντων τοῖς ἐπερεισμοῖς. τό τε σπέρμα ἀφ᾽ ὅλων τῶν σωμάτων φέρεσθαι. Car on ne peut concevoir que ce qui [...]
	69 - H462	[...] τερ᾽ ἄττα προσυπάρχοντα τούτῳ ἀσώματα, οὔθ᾽ ὡς μόρια τούτου, ἀλλ᾽ ὡς τὸ ὅλον σῶμα καθόλου μὲν <ἐκ> τούτων πάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον, οὐχ οἷον δὲ εἶναι συμπεφορημένον (ὥσπερ ὅταν ἐξ αὐτῶν τῶν ὄγκων μεῖζον ἄθροισμα συστῇ ἤτοι τῶν πρώτων ἢ τῶν τοῦ ὅλου μερῶν μεγεθῶν τοῦδέ τινος ἐλαττόνων),ἀλλὰ μονον, ὡς λέγω, ἐκ τούτων ἁπάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον [...]
	69 - H468	[...] των ἢ τῶν τοῦ ὅλου μερῶν μεγεθῶν τοῦδέ τινος ἐλαττόνων),ἀλλὰ μονον, ὡς λέγω, ἐκ τούτων ἁπάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον. καὶ ἐπιβολὰς μὲν ἔχοντα ἰδίας πάντα ταῦτά ἐστι καὶ διαλήψεις , συμπαρακολουθοῦντος δὲ τοῦ ἀθρόου καὶ οὐθαμῇ ἀποσχιζόμεναἀποσχιζομένου, ἀλλὰ κατὰ τὴν ἀθρόαν ἔννοιαν τοῦ σώματος κατηγορίαν εἰληφόταεἰληφότος. ni penser qu'elles [...]
	69 - H469	[...] ),ἀλλὰ μονον, ὡς λέγω, ἐκ τούτων ἁπάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον. καὶ ἐπιβολὰς μὲν ἔχοντα ἰδίας πάντα ταῦτά ἐστι καὶ διαλήψεις , συμπαρακολουθοῦντος δὲ τοῦ ἀθρόου καὶ οὐθαμῇ ἀποσχιζόμεναἀποσχιζομένου, ἀλλὰ κατὰ τὴν ἀθρόαν ἔννοιαν τοῦ σώματος κατηγορίαν εἰληφόταεἰληφότος. ni penser qu'elles n'existent absolument pas, ni qu'en tant qu'incorporelles elles sont d'une autre sorte et comme [...]
	70 - H480	[...] κ ἀίδιον παρακολουθεῖν <***> οὔτ᾽ ἐν τοῖς ἀοράτοις ἔσταικαὶ οὔτε ἀσώματα. ὥστε δὴ κατὰ τὴν πλείστην φορὰν τούτῳ τῷ ὀνόματι χρώμενοι φανερὰ ποιοῦμεν τὰ συμπτώματα οὔτε τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ἔχειν, ὃ συλλαβόντες κατὰ τὸ ἀθρόον σῶμα προσαγορεύομεν, οὔτε τὴν τῶν ἀίδιον παρακολουθούντων, ὧν ἄνευ σῶμα οὐ δυνατὸν νοεῖσθαι. κατ᾽ [...]
	70 - H485	[...] οῦμεν τὰ συμπτώματα οὔτε τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ἔχειν, ὃ συλλαβόντες κατὰ τὸ ἀθρόον σῶμα προσαγορεύομεν, οὔτε τὴν τῶν ἀίδιον παρακολουθούντων, ὧν ἄνευ σῶμα οὐ δυνατὸν νοεῖσθαι. κατ᾽ ἐπιβολὰς δ᾽ ἄν τινας παρακολουθοῦντος τοῦ ἀθρόου ἕκαστα προσαγορευθείη De plus, dans les corps aussi des accidents arrivent souvent et n'accompagnent pas toujours * ne seront ni parmi les réalités invisibles ni des incorporels. De sorte que vraiment en utilisant ce nom selon l'u [...]
	73 - H520	[...] ιόν τι σύμπτωμα περὶ ταῦτα πάντα πάλιν αὐτὸ τοῦτο ἐννοοῦντες, καθ᾽ ὃ χρόνον ὀνομάζομεν. sch. : φησὶ δὲ τοῦτο καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ Περὶ φύσεως καὶ ἐν τῇ Μεγάλῃ ἐπιτομῇ. Ἐπί τε τοῖς προειρημένοις τοὺς κόσμους δεῖ καὶ πᾶσαν σύγκρισιν πεπερασμένην τὸ ὁμοειδὲς τοῖς θεωρουμένοις πυκνῶς ἔχουσαν νομίζειν γεγονέναι ἀπὸ τοῦ ἀπείρου, πάντων τούτων ἐκ συστροφῶν ἰ [...]
Lettre à Pythoclès d'Epicure = DL X, 84-116 - éd. Usener / Lettre à Pythoclès d'Epicure = DL X, 84-116 - éd. Usener, 35
	90 - Py72	[...] se déplaçant vers un autre lieu, selon le hasard, et étant arrosées de matière première de façon appropriée, jusqu'à un état d'achèvement et de stabilité, autant que les bases de l'édifice peuvent le supporter. οὐ γὰρ ἀθροισμὸν δεῖ μόνον γενέσθαι οὐδὲ δῖνον ἐν ᾧ ἐνδέχεται κόσμον γίνεσθαι κενῷ κατὰ τὸ δοξαζόμενον ἐξ ἀνάγκης αὔξεσθαί τε, ἕως ἂν ἑτέρῳ προσκρ [...]
	100 - Py179	[...] soit leur écrasement, soit leur changement, ἔτι τε πνευμάτων καταφορᾷ ῥευμάτων κατ᾽ ἀποφορὰν πνεύματα κατὰ ἀποφορὰν ἀπὸ ἐπιτηδείων τόπων om. καὶ δι᾽ ἀέρος κινουμένων, βιαιοτέρας ἐπαρδεύσεως γινομένης ἀπό τινων ἀθροισμάτων ἐπιτηδείων εἰς τὰς τοιαύτας ἐκπέμψεις. βροντὰς ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ κατὰ πνεύματος ἐν τοῖς κοιλώμασι τῶν νεφῶν ἀνείλησιν, καθάπερ ἐν τοῖς ἡμετέροις ἀγγείοις, καὶ παρὰ πυρὸς πεπνευματωμένου βόμβον ἐν αὐτοῖς, καὶ κατὰ ῥήξεις δὲ νεφῶ [...]
	106 - Py217	[...] ν καὶ καταμέρισιν : καὶ κατὰ πῆξιν καὶ τῆξιν μετριωτέραν ὑδατοειδῶν τινων, ὁμοῦ ῥῆξινπνευματωδῶν δέ τινων ὁμούρησιν ἅμα τήν τε σύνωσιν αὐτῶν ποιουμένην καὶ τὴν διάρρηξιν πρὸς τὸ κατὰ μέρη συνίστασθαι πηγνύμενα καὶ κατ᾽ ἀθροότητα. Et selon plusieurs autres modes la terre connaît des mouvements de ce genre. Et les vents proviennent soit de quelque chose d'étranger qui, au fil du temps, s'infiltre petit à petit, soit par rassemblement d'une grande quantité d'e [...]
	108 - Py222	[...] des autres, pourrait se produire ; ces éléments créent une compression à l'origine de la grêle, ce qui arrive surtout au printemps ; καὶ κατὰ τρίψιν δὲ νεφῶν πῆξιν εἰληφότων ἀπόπαλσιν ἂν λαμβάνοι τὸ τῆς χιόνος τοῦτο ἄθροισμα. καὶ κατ᾽ ἄλλους δὲ τρόπους ἐνδέχεται χιόνα συντελεῖσθαι. Δρόσος συντελεῖται καὶ κατὰ σύνοδον πρὸς ἄλληλα ἐκ τοῦ ἀέρος τῶν τοιούτων, ἃ τῆς τοιαύτης [...]
	108 - Py224	[...] , ce qui arrive surtout au printemps ; καὶ κατὰ τρίψιν δὲ νεφῶν πῆξιν εἰληφότων ἀπόπαλσιν ἂν λαμβάνοι τὸ τῆς χιόνος τοῦτο ἄθροισμα. καὶ κατ᾽ ἄλλους δὲ τρόπους ἐνδέχεται χιόνα συντελεῖσθαι. Δρόσος συντελεῖται καὶ κατὰ σύνοδον πρὸς ἄλληλα ἐκ τοῦ ἀέρος τῶν τοιούτων, ἃ τῆς τοιαύτης ὑγρασίας ἀποτελεστικὰ γίνεται: καὶ κατὰ φορὰνκαὶ κατ᾽ ἀναφορὰν δὲ ἢ ἀπὸ νοτερῶν [...]
	108 - Py229	[...] νοδον πρὸς ἄλληλα ἐκ τοῦ ἀέρος τῶν τοιούτων, ἃ τῆς τοιαύτης ὑγρασίας ἀποτελεστικὰ γίνεται: καὶ κατὰ φορὰνκαὶ κατ᾽ ἀναφορὰν δὲ ἢ ἀπὸ νοτερῶν τόπων ἢ ὕδατα κεκτημένων, ἐν οἵοιςοἷς τόποις μάλιστα δρόσος συντελεῖται, εἶτα σύνοδον τούτων εἰς τὸ αὐτὸ λαβόντων καὶ ἀποτέλεσιν ὑγρασίας καὶ πάλιν φορὰν ἐπὶ τοὺς κάτω τόπους, καθά περ ὁμοίως καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐπὶ πλεόνωνπλειόνων τοιαῦτά τινα συντελούμε [...]
	115 - Py279	[...] stres dont on dit qu'ils chutent le peuvent soit partiellement par un frottement mutuel, soit par une retombée de matière dont provient une exhalaison de vent, comme aussi nous l'avons dit pour les éclairs ; καὶ κατὰ σύνοδον δὲ ἀτόμων πυρὸς ἀποτελεστικῶν, συμφυλίας γενομένης εἰς τὸ τοῦτο τελέσαι, καὶ κίνησιν καὶ <κατὰ> κίνησιν οὗ ἂν ἡ ὁρμὴ ἐξ [...]
	115 - Py283	[...] e vent, comme aussi nous l'avons dit pour les éclairs ; καὶ κατὰ σύνοδον δὲ ἀτόμων πυρὸς ἀποτελεστικῶν, συμφυλίας γενομένης εἰς τὸ τοῦτο τελέσαι, καὶ κίνησιν καὶ <κατὰ> κίνησιν οὗ ἂν ἡ ὁρμὴ ἐξ ἀρχῆς κατὰ τὴν σύνοδον γένηται: καὶ κατὰ πνεύματοςπνευμάτων δὲ συλλογὴν ἐν πυκνώμασί τισιν ὁμιχλοειδέσι<ἐν> ὀμιχλοειδέσι, καὶ ἐκπύρωσιν τούτουτούτων διὰ τὴν κατείλησιν, εἶτ᾽ ἐπέκρηξιν τῶν περιεχόντων <ἐκ> τῶν [...]
Maximes Capitales = DL X, 139-154 - éd. Usener / Maximes Capitales = DL X, 139-154 - éd. Usener, 71
	142 - MC23	[...] ucun plaisir n'est en soi mauvais ; mais ce qui produit certains plaisirs multiplie les tracas bien plus que les agréments. [ιχ.] Εἰ κατεπυκνοῦτο κατεπύκνου πᾶσα ἡδονή καὶ χρόνῳ τ[όπ]ῳ καὶ χρόνῳ καὶ περὶ ὅλον τὸ ἄθροισμα ὑπῆρχεν ἢ τὰ κυριώτατα μέρη τῆς φύσεως, οὐκ ἄν ποτε διέφερον ἀλλήλων αἱ ἡδοναί. [χ.] Εἰ [...]
Généalogie d'Hermarque = Porph. De Abst. I, 7-12 - éd. Nauck / Généalogie d'Hermarque = Porph. Abst. 1, 7-12 – éd. Nauck, 89
	11 - GenHer48	[...] αρεληλυθότος λήθην. πειρώμενοι δὴ τοῦτο δρᾶν τὰς ἔτι μενούσας καὶ νῦν κατὰ πόλεις τε καὶ ἔθνη νομοθεσίας εἰσήνεγκαν, ἐπακολουθήσαντος τοῦ πλήθους αὐτοῖς ἑκουσίως παρὰ τὸ μᾶλλον ἤδη τοῦ συμφέροντος ἐν τῇ μετ’ ἀλλήλων ἀθροίσει Plusieurs manuscrits portent ἀθροισθείση. λαμβάνειν αἴσθησιν· ὁμοίως γὰρ εἰς τὴν ἀφοβίαν συνήργει τό τε λυμαντικὸν πᾶν κτεινόμενον Le ms. Vat. gr. 325 porte ἐκτεινόμενον. ἀφειδῶς καὶ τὸ χρήσιμο [...]

Termes liés :

matière

Aller au glossaire