Sensation
À définir.
Informations Bibliographiques (Bibliographie épicurisme)
Titre | Auteur | Date | Lien |
---|---|---|---|
Lucretius on time and its perception | P. Zinn | 2016 | New Developments in Philosophy of Time |
Lucretius on sound | P. Zinn | 2018 | Lien externe |
Lucretius and the epicurean view that «All perceptions are true» | D. Zucca | 2020 | Lien externe |
Aἴσθησις und λογισμός: Zwei Probleme der epikureischen Methodologie | W. Detel | 1975 | AGPh |
Les ambiguïtés de la conception épicurienne du temps | P.-M. Morel | 2002 | Revue philosophique de la France et de l’étranger |
The sense of an object. Epicurus on seeing and hearing | E.N. Lee | 1978 | |
Where in the psyche are mental pleasures experienced? | D. Konstan | 2016 | |
La percezione delle grandezze nell’atomismo epicureo | P. Gentilucci | 1997 | |
La théorie de la connaissance d’Épicure | B. Wiśniewski | 1963 | |
Epicurus on the false belief that sense-impressions conflict | J. Warren | 2019 | PhilosAnt |
I « pathe » di Epicuro tra epistemologia ed etica | Francesco Verde | 2018 | Elenchos: Journal of Studies on Ancient Thought |
Percezione, errore e residuo percettivo in Aristotele, Epicuro e Alessandro di Afrodisia | Francesco Verde | 2016 | |
Sur quelques problèmes de linguistique et de gnoséologie chez les philosophes épicuriens | F. Vant-Stef | 1960 | Studii Clasice |
All perceptions are true | C.C.W. Taylor | 1980 | |
Rationalism and the theatre in Lucretius | B. Taylor | 2016 | |
Epistemology | G. Striker | 2020 | |
Epicurus on the truth of all sense-impressions | G. Striker | 1977 | |
Can you believe your eyes? Scepticism and the evidence of the senses in lucretius De Rerum Natura 4. 237-521 | R. Stoneman | 2020 | |
Αἴσθησις in aristotelian and epicurean thought | F. Solmsen | 1968 | |
Epicurus on the common sensibles | D.N. Sedley | 1989 | |
Epicurean illusions | D. Scott | 1989 | |
One strike will do: a Lucretian puzzle | T.G. Rosenmeyer | 1999 | |
Sensation and taste in Lucretius | T.G. Rosenmeyer | 1996 | |
La “sensazione scientifica” | G.M. Rispoli | 1983 | |
La sensazione in Lucrezio | Luciana Repici | 2011 | AntPhilos |
Informations :
termes grecs :
αἴσθησις/αἰσθητήριον/αἰσθητός/αἰσθητικός
catégorie :
sensation
Apparaît dans :
Item / Fichier | Occurrence | Contexte |
Letter to Herodotus from Epicurus = DL X, 35-83 - ed. Usener / Lettre à Hérodote d'Epicure = DL X, 35-83 - éd. Usener, 03 | 38 - H43 | [...] γὰρ τὸ πρῶτον ἐννόημα καθ᾽ ἕκαστον φθόγγον βλέπεσθαι καὶ μηθὲν ἀποδείξεως προσδεῖσθαι, εἴπερ ἕξομεν τὸ ζητούμενον ἢ ἀπορούμενον καὶ δοξαζόμενον ἐφ᾽ ὃ ἀνάξομεν. Ἔπειτα κατὰεἶτα κατὰ τὰς ἔτι τε τὰς>ἔ<τ>ι τε κατὰ | 39 - H73 | [...] ὐτὸ τὴν μεταβολὴνποιήσαιποιήσαιτο. Ἀλλὰ μὴν καὶ sch. : τοῦτο καὶ ἐν τῇ Μεγάλῃ ἐπιτομῇ φησι κατ᾽ ἀρχὴν καὶ ἐν τῇ ά Περὶ φύσεως τὸ πᾶν ἐστι < σώματα καὶ τόπος σώματα καὶ κενόν > · σώματα μὲν γὰρ ὡς ἔστιν, αὐτὴ ἡ | 44 - H156 | [...] ότητά τινα περὶ τὰς ἀτόμους εἶναι πλὴν σχήματος καὶ μεγέθους καὶ βάρους: τὸ δὲ χρῶμα παρὰ τὴν θέσιν τῶν ἀτόμων ἀλλάττεσθαι ἐν ταῖς Δώδεκα στοιχειώσεσί φησι. πᾶν τε μέγεθος μὴ εἶναι περὶ αὐτάς: οὐδέποτε γοῦν ἄτομος ὤφθη | 47 - H186 | [...] tion est différente d'une édition à l'autre ; les autres éditeurs isolent la séquence ἀδιανόητον γάρ entre des tirets ou des parenthèses ; #Dor considère que la phrase s'arrête à cet endroit. οὔτ᾿om. συναφικνούμενον ἐν | 48 - H208 | [...] ἐνίοτε συγχεομένη ὑπάρχει, καὶ συστάσεις ἐν τῷ περιέχοντι ὀξεῖαι διὰ τὸ μὴ δεῖν κατὰ βάθος τὸ συμπλήρωμα γίνεσθαι, καὶ ἄλλοι δὲ τρόποι τινὲς γεννητικοὶ τῶν τοιούτων φύσεων εἰσίν. οὐθὲν γὰρ τούτων ἀντιμαρτυρεῖται ταῖς | 50 - H227 | [...] ντασίαν ἀποδιδόντων καὶ τὴν συμπάθειαν ἀπὸ τοῦ ὑποκειμένου σῳζόντων κατὰ τὸν ἐκεῖθεν σύμμετρον ἐπερεισμὸν ἐκ τῆς κατὰ βάθος ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων πάλσεως. καὶ ἣν ἂν λάβωμεν φαντασίαν ἐπιβλητικῶς τῇ διανοίᾳ ἢ τοῖς | 53 - H274 | [...] πάθος τὸ ἀκουστικὸν ἡμῖν παρασκευάζει. Καὶ μὴν καὶ τὴν ὀσμὴν νομιστέον, ὥσπερ καὶ τὴν ἀκοὴν οὐκ ἄν ποτε οὐθὲν πάθος ἐργάσασθαι, εἰ μὴ ὄγκοι τινὲς ἦσαν ἀπὸ τοῦ πράγματος ἀποφερόμενοι σύμμετροι πρὸς τὸ τοῦτοπρὸς τοῦτο τὸ | 55 - H310 | [...] ὴ ὂν φθείρεσθαι. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ δεῖ νομίζειν πᾶν μέγεθος ἐν ταῖς ἀτόμοις ὑπάρχειν, ἵνα μὴ τὰ φαινόμενα ἀντιμαρτυρῇ · παραλλαγὰς δέ τινας μεγεθῶν νομιστέον εἶναι. βέλτιον γὰρ καὶ τούτου προσόντος τὰ κατὰ τὰ πάθη καὶ τὰς | 58 - H341 | [...] sse penser comme identique à elle ce qui est à sa suite, ni qu'on ne puisse arriver, par une telle démarche d'augmentation progressive, à concevoir de cette manière l'illimité comme existant.
Τό τε ἐλάχιστον τὸ ἐν τῇ | 59 - H351 | [...] singularité, le plus grand pour le plus grand et le plus petit pour le plus petit. Il faut penser qu'on utilise cette analogie aussi pour le minimum dans l'atome.
μικρότητι γὰρ ἐκεῖνο δῆλον ὡς διαφέρει τοῦ κατὰ τὴν | 62 - H386 | [...] ἕνα τόπον φέρεσθαι τὰς ἐν τοῖς ἀθροίσμασιν ἀτόμους κατὰ τὸν ἐλάχιστον συνεχῆ χρόνον, ἢ μὴ ἐφ᾽ ἕναεἰ <καὶ> μὴ ἐφ᾽ ἕναεἰ μὴ ἐφ' ἕναsch. : κατὰ τοὺς λόγῳ θεωρητοὺς χρόνους · ἀλλὰ πυκνὸν ἀντικόπτουσιν, ἕως ἂν ὑπὸ τὴν | 63 - H398 | [...] aison auraient également la continuité de mouvement, n'est pas vrai pour de tels corps ; puisque tout ce qui est observé et saisi par l'appréhension de la pensée est vrai.
Μετὰ δὲ ταῦτα δεῖ συνορᾶν ἀναφέροντα ἐπὶ τὰς | 63 - H405 | [...] συμπαθὲς δὲ τούτῳ διὰ τοῦτο μᾶλλον καὶ τῷ λοιπῷ ἀθροίσματι: τοῦτο δὲ πᾶν αἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς διῆγονδηλοῦσι καὶ τὰ πάθη καὶ αἱ εὐκινησίαι καὶ αἱ διανοήσεις καὶ ὧν στερόμενοι θνῄσκομεν. καὶ μὴν ὅτι ἔχει ἡ ψυχὴ τῆς | 64 - H411 | [...] ἀθροίσματος ἐστεγάζετό πως. τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα παρασκευάσαν ἐκείνῃ τὴν αἰτίαν ταύτην μετείληφε καὶ αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος παρ᾽ ἐκείνης, οὐ μέντοι πάντων ὧν ἐκείνη κέκτηται: διὸ ἀπαλλαγείσης τῆς ψυχῆς οὐκ ἔχει τὴν | 64 - H416 | [...] ἔχει τὴν αἴσθησιν . οὐ γὰρ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ ταύτην ἐκέκτητο τὴν δύναμιν, ἀλλ᾽ ἕτερον ἅμα συγγεγενημένον ἑτέρῳ ἅμα συγγεγενημένῳ αὐτῷ παρεσκεύαζεν, ὃ διὰ τῆς συντελεσθείσης περὶ αὐτὸ δυνάμεως κατὰ τὴν κίνησιν σύμπτωμα | 65 - H418 | [...] αὶ ἐνυπάρχουσα ἡ ψυχὴ οὐδέποτε ἄλλου τινὸς μέρους ἀπηλλαγμένου ἀναισθητήσει ἀναισθητεῖ : ἀλλ᾽ ἃ ἂν καὶ ταύτης ξυναπόληται τοῦ στεγάζοντος λυθέντος εἴθ᾽ ὅλου εἴτε καὶ μέρους τινός, ἐάν περ διαμένῃ, ἕξει σῴζει τὴν | 65 - H420 | [...] θητεῖ : ἀλλ᾽ ἃ ἂν καὶ ταύτης ξυναπόληται τοῦ στεγάζοντος λυθέντος εἴθ᾽ ὅλου εἴτε καὶ μέρους τινός, ἐάν περ διαμένῃ, ἕξει σῴζει τὴν αἴσθησιν . τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ om.κατὰ μέρος οὐκ ἔχει τὴν | 65 - H425 | [...] σιν ἐκείνου ἀπηλλαγμένου, ὅσον ποτέ ἐστι τὸ συντεῖνον τῶν ἀτόμων πλῆθος εἰς τὴν τῆς ψυχῆς φύσιν. καὶ μὴν καὶ λυομένου τοῦ ὅλου ἀθροίσματος ἡ ψυχὴ διασπείρεται καὶ οὐκέτι ἔχει τὰς αὐτὰς δυνάμεις οὐδὲ κινεῖται, ὥστε οὐδ᾽ | 66 - H426 | [...] ure de l'âme. Et certes quand la totalité de l'agrégat s'est désagrégée, l'âme est dispersée et n'a plus les mêmes puissances et ne peut plus mouvoir, de sorte qu'elle n'a plus la sensation.
Οὐ γὰρ οἷόν τε νοεῖν αὐτὸ | 68 - H446 | [...] rait rien produire ni subir si elle était telle ; et maintenant on voit avec évidence que ces deux accidents appartiennent à l'âme.
Ταῦτα οὖν πάντα τὰ διαλογίσματα <τὰ> περὶ ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ τὰς | 68 - H453 | [...] τὰ μέρος ἀπὸ τούτων ἐξακριβοῦσθαι βεβαίως. Ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ σχήματα καὶ τὰ χρώματα καὶ τὰ μεγέθη καὶ τὰ βάρη καὶ ὅσα ἄλλα κατηγορεῖται σώματος ὡσανεὶ ὡς ἀεὶ ὡς ἂν ἀεὶ συμβεβηκότα ἢ πᾶσιν ἢ τοῖς ὁρατοῖς καὶ κατὰ τὴν | 71 - H503 | [...] συμβεβηκότων), ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ φαίνεται, συμπτώματα πάντα σώματος πάντα <κατὰ> τὰ σώματα πάντα τὰ τοιαῦτα νομιστέον, καὶ οὐκ ἀίδιον παρακολουθοῦντα οὐδ᾽ αὖ φύσεως καθ᾽ ἑαυτὰ τάγμα ἔχοντα, ἀλλ᾽ ὃν τρόπον αὐτὴ ἡ | 82 - H443 | [...] uble égal et même plus grand que si cela avait été rationnellement pesé ;
ἡ δὲ ἀταραξία τὸ τούτων πάντων ἀπολελύσθαι καὶ συνεχῆ μνήμην ἔχειν τῶν ὅλων καὶ κυριωτάτων. Ὅθεν τοῖς πάθεσι προσεκτέον τοῖς παροῦσι καὶ ταῖς |
Letter to Pythocles from Epicurus = DL X, 84-116 - ed. Usener / Lettre à Pythoclès d'Epicure = DL X, 84-116 - éd. Usener, 35 | 86 - Py28 | [...] ὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ὅσα μοναχὴν <δὴ> ὅσα μοναχὴν <ἢ> ὅσα μοναχὴν ἔχει τοῖς φαινομένοις συμφωνίαν: ὅπερ ἐπὶ τῶν μετεώρων οὐχ ὑπάρχει, ἀλλὰ ταῦτά γε πλεοναχὴν ἔχει καὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν καὶ τῆς οὐσίας ταῖς | 90 - Py82 | [...] ᾽ εὐθὺς διεπλάττετο καὶ αὔξησιν ἐλάμβανεν <ὁμοίως δὲ καὶ γῆ καὶ θάλαττα> κατὰ προσκρίσεις καὶ δινήσεις λεπτομερῶν τινων φύσεων, ἤτοι πνευματικῶν ἢ πυροειδῶν ἢ τὸ συναμφοτέρων συναμφοτέρων : καὶ γὰρ ταῦτα οὕτως ἡ | 91 - Py85 | [...] ύτῳ συμμετρότερον διάστημα οὐθέν ἐστι. κατὰ δὲ τὸ καθ᾽ αὑτὸ ἤτοι μεῖζον τοῦ ὁρωμένου ἢ μικρῷ ἔλαττον ἢ τηλικοῦτον τυγχάνει τηλικοῦτον <οὐχ ἅμα>. οὕτω γὰρ καὶ τὰ παρ᾽ ἡμῖν πυρὰ ἐξ ἀποστήματος θεωρούμενα κατὰ τὴν |
Letter to Menoeceus from Epicurus = DL X, 122-135 - ed. Usener / Lettre à Ménécée d'Epicure = DL X, 122-135 - éd. Usener, 59 | 124 - Me24 | [...] om.. ταῖς γὰρ ἰδίαις οἰκειούμενοι διὰ παντὸς ἀρεταῖς τοὺς ὁμοίους ἀποδέχονται, πᾶν τὸ μὴ τοιοῦτον ὡς ἀλλότριον νομίζοντες. Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲνμηθὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον: ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν | 124 - Me25 | [...] μενοι διὰ παντὸς ἀρεταῖς τοὺς ὁμοίους ἀποδέχονται, πᾶν τὸ μὴ τοιοῦτον ὡς ἀλλότριον νομίζοντες. Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲνμηθὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον: ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει: στέρησις δέ ἐστιν |
Principal Doctrines = DL X, 139-154 - ed. Usener / Maximes Capitales = DL X, 139-154 - éd. Usener, 71 | 146 - MC67 | [...] ροσδεῖται πραγμάτων ἀγῶνας κεκτημένων.
[χχιι.] Τὸ ὑφεστηκὸς δεῖ τέλος ἐπιλογίζεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν ἐνάργειαν, ἐφ᾽ ἣν τὰ δοξαζόμενα ἀνάγομεν: εἰ δὲ μή, πάντα ἀκρισίας καὶ ταραχῆς ἔσται μεστά.
[χχιιι.] Εἰ μάχῃ πάσαις ταῖς | 147 - MC69 | [...] a plein de confusion et de trouble.
[XXIII] Si tu combats toutes les sensations, tu n'auras rien à partir de quoi effectuer un rapprochement pour discerner celles que tu dis trompeuses.
[χχιϝ.] Εἴ τιν᾽ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς | 147 - MC72 | [...] quoi effectuer un rapprochement pour discerner celles que tu dis trompeuses.
[χχιϝ.] Εἴ τιν᾽ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσθησιν καὶ μὴ διαιρήσεις τὸ δοξαζόμενον καὶ κατὰ τὸ προσμένον προσμενόμενον καὶ τὸ παρὸν ἤδη κατὰ τὴν | 147 - MC75 | [...] ν᾽ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσθησιν καὶ μὴ διαιρήσεις τὸ δοξαζόμενον καὶ κατὰ τὸ προσμένον προσμενόμενον καὶ τὸ παρὸν ἤδη κατὰ τὴν αἴσθησιν καὶ τὰ πάθη καὶ πᾶσαν φανταστικὴν ἐπιβολὴν τῆς διανοίας, συνταράξεις καὶ τὰς λοιπὰς |
Hermarchus' Genealogy = Porph. De Abst. I, 7-12 - ed. Nauck / Généalogie d'Hermarque = Porph. Abst. 1, 7-12 – éd. Nauck, 89 | 7 - GenHer8 | [...] οῦ βίου σύστασιν ὑπολαβεῖν. ἀπὸ γὰρ τῆς τοιαύτης ἀρχῆς οἱ μὲν παρακολουθήσαντες τῷ συμφέροντι τοῦ διορίσματος οὐδὲν προσεδεήθησαν ἄλλης αἰτίας τῆς ἀνειργούσης αὐτοὺς ἀπὸ τῆς πράξεως ταύτης, οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι λαβεῖν | 8 - GenHer16 | [...] ωνχρησαμένων. φρονήσει γὰρ ψυχῆς, οὐ ῥώμῃ σώματος καὶ δυναστευτικῇ δουλώσει τῶν ὄχλων διήνεγκαν οἱ τὰ τοιαῦτα τοῖς πολλοῖς εἰσηγούμενοι, καὶ τοὺς μὲν εἰς ἐπιλογισμὸν τοῦ χρησίμου καταστήσαντες ἀλόγως αὐτοῦ πρότερον | 11 - GenHer49 | [...] καὶ νῦν κατὰ πόλεις τε καὶ ἔθνη νομοθεσίας εἰσήνεγκαν, ἐπακολουθήσαντος τοῦ πλήθους αὐτοῖς ἑκουσίως παρὰ τὸ μᾶλλον ἤδη τοῦ συμφέροντος ἐν τῇ μετ’ ἀλλήλων ἀθροίσει Plusieurs manuscrits portent ἀθροισθείση. λαμβάνειν |