Mémoire
Faculté essentielle, la mémoire travaille sur un matériel uniquement empirique et rend possible la constitution de nos concepts opérant sur la sensation. La mémoire joue aussi un rôle crucial dans l'appropriation de la doctrine par le biais des abrégés, ainsi que dans possibilité de continuer à être heureux dans l'adversité en se rémémorant les plaisirs passés. Elle désigne un mouvement d'actualisation des expériences passées.
Informations Bibliographiques (Bibliographie épicurisme)
| Titre | Auteur | Date | Lien |
|---|---|---|---|
| L’origine des pensées : un bien commun des épicuriens et des stoïciens | J.-B. Gourinat | 2005 | |
| Il fondamento della logica di Epicuro | M. Giorgiantonio | 1958 | |
| Dissentio-διαισθάνομαι e il problema della memoria | C. Diano | 1942 |
Informations :
termes grecs :
μνήμη/μνημονεύω
catégorie :
raisonnement
Apparaît dans :
| Item / Fichier | Occurrence | Contexte |
| Lettre à Hérodote d'Epicure = DL X, 35-83 - éd. Usener / Lettre à Hérodote d'Epicure = DL X, 35-83 - éd. Usener, 03 | 35 - H5 | [...] ίρειν. Τοῖς μὴ δυναμένοις, ὦ Ἡρόδοτε, ἕκαστα τῶν περὶ φύσεως ἀναγεγραμμένων ἡμῖν ἐξακριβοῦν μηδὲ τὰς μείζους τῶν συντεταγμένων βίβλους διαθρεῖν ἐπιτομὴν τῆς ὅλης πραγματείας εἰς τὸ κατασχεῖν τῶν ὁλοσχερωτάτων γε δοξῶν τὴν | 35 - H13 | [...] τῶν καιρῶν ἐν τοῖς κυριωτάτοις βοηθεῖν αὑτοῖς δύνωνται, καθ᾽ ὅσον ἂν ἐφάπτωνται τῆς περὶ φύσεως θεωρίας . καὶ τοὺς προβεβηκότας δὲ ἱκανῶς ἐν τῇ τῶν ὅλων ἐπιβλέψει τὸν τύπον τῆς ὅλης πραγματείας τὸν κατεστοιχειωμένον δεῖ | 36 - H17 | [...] ses éléments fondamentaux, de la doctrine dans sa totalité. Car nous avons plus souvent besoin de l'appréhension de l'ensemble que de celle de chaque partie.
Βαδιστέον μὲν οὖν καὶ ἐπ᾽ ἐκεῖνα συνεχῶς, ἐν τὲ δὲ om. τῇ | 36 - H23 | [...] ἐκεῖνα συνεχῶς, ἐν τὲ δὲ om. τῇ μνήμῃ τὸ τοσοῦτον τοσοῦτο ποιητέον, ἀφ᾽ οὗ ἥ τε κυριωτάτη ἐπιβολὴ ἐπὶ τὰ πράγματα ἔσται καὶ δὴ καὶ τὸ κατὰ μέρος ἀκρίβωμα πᾶν ἐξευρήσεται, τῶν ὁλοσχερωτάτων τύπων εὖ περιειλημμένων καὶ | 45 - H158 | [...] a position des corps insécables - il le dit dans les Douze éléments. Et toute grandeur n'est pas possible pour eux ; jamais du moins un corps insécable n'a été perçu par une sensation.
Ἡ τοσαύτη δὴ φωνὴ τούτων πάντων | 68 - H447 | [...] roduire ni subir si elle était telle ; et maintenant on voit avec évidence que ces deux accidents appartiennent à l'âme.
Ταῦτα οὖν πάντα τὰ διαλογίσματα <τὰ> περὶ ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ τὰς αἰσθήσεις , | 82 - H602 | [...] elles, et de ce fait, en ne définissant pas ce qui est terrible, on se trouve dans un trouble égal et même plus grand que si cela avait été rationnellement pesé ;
ἡ δὲ ἀταραξία τὸ τούτων πάντων ἀπολελύσθαι καὶ συνεχῆ | 83 - H619 | [...] τις τῶν κατὰ μέρος ἀκριβωμάτων, ἀσύμβλητον αὐτὸν πρὸς τοὺς λοιποὺς ἀνθρώπους ἁδρότητα λήψεσθαι. καὶ γὰρ καὶ καθαρὰ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ποιήσει πολλὰ τῶν κατὰ μέρος ἐξακριβουμένων κατὰ τὴν ὅλην πραγματείαν ἡμῖν, καὶ αὐτὰ ταῦτα ἐν |
| Lettre à Pythoclès d'Epicure = DL X, 84-116 - éd. Usener / Lettre à Pythoclès d'Epicure = DL X, 84-116 - éd. Usener, 35 | 84 - Py1 | [...]
Ἐπίκουρος Πυθοκλεῖ χαίρειν. Ἤνεγκέ μοι Κλέων ἐπιστολὴν παρά σου, ἐν ᾗ φιλοφρονούμενός τε περὶ ἡμᾶς διετέλεις ἀξίως τῆς ἡμετέρας περὶ σεαυτὸν σπουδῆς καὶ οὐκ ἀπιθάνως ἐπειρῶ | 84 - Py5 | [...] ς ἀξίως τῆς ἡμετέρας περὶ σεαυτὸν σπουδῆς καὶ οὐκ ἀπιθάνως ἐπειρῶ μνημονεύειν τῶν εἰς μακάριον βίον συντεινόντων διαλογισμῶν, ἐδέου τε σεαυτῷ περὶ τῶν μετεώρων σύντομον καὶ εὐπερίγραφον διαλογισμὸν ἀποστεῖλαι, ἵνα ῥᾳδίως | 85 - Py9 | [...] αὶ ἄλλοις ἐσόμενα χρήσιμα τὰ διαλογίσματα ταῦτα, καὶ μάλιστα τοῖς νεωστὶ φυσιολογίας γνησίου γευομένοις γεγευμένοις καὶ τοῖς εἰς ἀσχολίας βαθυτέρας τῶν ἐγκυκλίων τινὸς ἐμπεπλεγμένοις. καλῶς δὴ αὐτὰ διάλαβε, καὶ διὰ | 95 - Py120 | [...] st possible que la lune ait sa lumière en propre,
καὶ γὰρ παρ᾽ ἡμῖν θεωρεῖται πολλὰ μὲν ἐξ ἑαυτῶν ἔχοντα, πολλὰ δὲ ἀφ᾽ ἑτέρων. καὶ οὐθὲν ἐμποδοστατεῖ τῶν ἐν τοῖς μετεώροις φαινομένων, ἐάν τις τοῦ πλεοναχοῦ τρόπου ἀεὶ | 116 - Py291 | [...] ὰρ ἂν εἰς τὸ τυχὸν ζῷον, κἂν εἰ μικρὸν χαριέστερονκἂν μικρῷ χαριέστερονκἂν μικροχαρέστερον εἴηᾖ, om.ἡ τοιαύτη μωρία ἐμπέσοιἐκπέσοι<μὴ> ἐκπέσῃ, μὴ ὅτι εἰς παντελῆ εὐδαιμονίαν κεκτημένον. Ταῦτα δὴ πάντα, Πυθόκλεις, |
| Lettre à Ménécée d'Epicure = DL X, 122-135 - éd. Usener / Lettre à Ménécée d'Epicure = DL X, 122-135 - éd. Usener, 59 | 127 - Me39 | [...] vite les portes de l'Hadès" ;
εἰ μὲν γὰρ πεποιθὼς τοῦτό φησι, πῶς οὐκ ἀπέρχεται τοῦἐκ τοῦ ζῆν; ἐν ἑτοίμῳ γὰρ αὐτῷ τοῦτ᾽ ἔστιν, εἴπερ ἦν βεβουλευμένον αὐτῷ βεβαίως: εἰ δὲ μωκώμενος, μάταιος ἐν τοῖς οὐκ ἐπιδεχομένοις. |
| Généalogie d'Hermarque = Porph. De Abst. I, 7-12 - éd. Nauck / Généalogie d'Hermarque = Porph. Abst. 1, 7-12 – éd. Nauck, 89 | 8 - GenHer18 | [...] θίαν ἢ τῷ φόβῳ τῆς ἀφωρισμένης ὑπὸἀπὸ τοῦ νόμου ζημίας. αὕτη γὰρ κατέχει μόνη καὶ νῦν τοὺς τυχόντας τῶν ἀνθρώπων καὶ κωλύει τοῦτὸ μήτε κοινῇ μήτε ἰδίᾳ τὸ ἀλυσιτελὲς πράττειν. εἰ δὲ πάντες ἐδύναντο βλέπειν ὁμοίως καὶ | 10 - GenHer37 | [...] ες ἅ τε δεῖ ποιεῖν ἡμᾶς καὶ ἃ μή·τὸ γὰρ συμφέρον ἐπὶ τούτων ἐκ τῆς ἐναντίας ἀπετελεῖτο πράξεως. οὐ γὰρ δυνατὸν ἦν ἦν om. dans certains manuscrits. σῴζεσθαι μὴ πειρωμένους ἀμύνεσθαι τοῦτο συντρεφομένους μετ’ ἀλλήλων. | 10 - GenHer38 | [...] ῴζεσθαι μὴ πειρωμένους ἀμύνεσθαι τοῦτο συντρεφομένους μετ’ ἀλλήλων. διαμνημονεύοντες δέ τινες τῶν τότε χαριεστάτων, ὡς αὐτοῦαὐτοίτε ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν διὰ τὸ χρήσιμον πρὸς τὴν σωτηρίαν, τοῖς τε λοιποῖς ἐνεποίουν | 10 - GenHer44 | [...] γενέσεως μακρὰν προηκούσηςLes manuscrits portent προσηκούσης., ἐξεωσμένων δὲ τῶν ἀλλοφύλων ζῴων καὶ τῆς παρασπάσεωςπαρασπάρσεως, ἐπιλογισμὸν ἔλαβόν τινες τοῦ συμφέροντος ἐν ταῖς πρὸς ἀλλήλων τροφαῖς, οὐ μόνον ἄλογον |